Sizlerin faydalanması ve içimi dökmek için yazacağım bu yazıya boy uzatma ameliyatı olanlar ‘dan biri olarak ameliyat öncesi çektiklerimle başlamak istiyorum. Zira ben asıl acılarımı ameliyat sürecinde değil ameliyat öncesinde çektim. Kısa olmak, aşağıdan bakmak, yere yakın olmak insanın tüm yaşamını, düşünüşünü ve hayat kalitesini derinden etkiliyor.
Ben 14 yaşımdan sonra neredeyse hep aynı boyda (1.62) kaldım. Arkadaşlarım uzayıp boy attıkça benim aynı boyda kalıp onların yükselişlerini görmem ayrı bir acı veriyordu. Bu elbette arkadaşlarımın başarısını çekememek tarzında bir düşünce değil sadece “normal” olamamanın verdiği acıydı.
Kendimi bildim bileli “boy uzatma ameliyatı detayları” ‘fiyatları’ boy uzatma ameliyatı olanlar, yorumları’ vb. ile ilgili araştırmalar yapıp duyduğum en ufak şeyleri deniyordum. İnternette dolaşan ürünleri de denedikten sonra artık uzayamayacağımı, boyumu sadece ve sadece ameliyatla uzatacağımı fark ettim. Maddi durumum elvermediği için Psikolojik Danışman/Rehber Öğretmen olarak atanmayı bekledim. ve ilk fırsatta gidip ameliyat oldum.
Ben normalde iğneden bile korkan biriyim fakat kısa hissetmek insana birçok şeyi göze aldırıyor.
Ve o gün(8 Haziran 2015) cesaretlendirici denilen bir narkozu bana enjekte ettiler ve uykuya daldım. Holyfix cihazını taktıkları ameliyatım 2 saat sürdü. Uyandığımda narkozun etkisiyle oldukça keyifliydim. her hangi bir ağrım sızım yoktu. ve normal hayatımdan farklı olarak bacağımda bir cihaz vardı. Uzun zaman kendisiyle yaşayacağım, beraber uyuyacağım 12 çivili bir cihaz.
Cihaz her ne kadar kötü hissettirse de uzayacağımı bilmek ve artık eski kısa günlerimi geride bırakacak olacağımı bilmek ayrı bir mutluluk veriyordu. 2. gün walker kullanarak ayağa kalkabildim. Hastanede 5 gün kadar kaldım. Ağrılar arada bir ziyaretime geliyordu ama hastanede verdikleri serum ve iğneler ağrımı dindiriyordu. Hastaneden taburcu oldum ve Adanaya ailemin yanına uçakla gittim. Her gün uzatma yapıyordum ve bu beni mutlu ediyordu. Benimle boyunu kıyaslayan bir kardeşim vardı. Normalde çok gıcık alırdım bu durumdan ama nasıl olsa uzayacağım diye aynanın karşısında kıyaslıyorduk. tabi benim uzatma değil kemik eğriliği ameliyatı olduğumu biliyorlardı. Uzatma olduğunu yalnızca bana refakat eden arkadaşım biliyordu. aradan 1 ay geçince kardeşim de boy kıyaslaması yapmaktan geri durdu 🙂
Günde 1 mm uzamak hiç az değil. Ama tabi herşey güllük gülistanlık değil. çoğu zaman ağrıdan uyuyamıyordum. zor gecelerim oluyordu. Yine de dayanılmaz ağrılar değildi ve ağrı kesicileri içtikçe rahatlıyordum.
Ve ilk iki ay fizik tedaviye gittiğim için bacağımda çok aşırı bir gerginlik hissetmedim.
6.1 cm’de uzatmayı doktor kontrolünde durdurdum. En önemli kısmı, ağrılı kısmı, zor kısmı geride bırakmıştım. Artık her geçen gün daha iyiye gidiyordum. 3. ayın sonunda desteksiz ilk adımlarımı atmaya balamıştım. O günü hiç unutamıyorum. Desteksiz yürümenin ne kadar keyifli olduğunu farketmiştim.
sonraki aylarım hep yeni oluşan kemiğin kaynamasını bekleyerek geçirdim. Açıkçası evde durmayı sevmediğim için stres yapıyordum ve bu da kemiğimin kaynamasını olumsuz etkiliyordu. Ve malesef sürecin başından itibaren kalsiyum D3 hapları kullanmam gerekirken ben çok sonradan başladım. E biraz da egzersizler konusunda tembellik yapınca kemiklerimin kaynaması epey uzun sürdü. Benim yöntemle boy uzatma ameliyatı olanlar ‘ın normal kaynama süresi 10 ay iken ben bir yılı aşkın bir süre cihazla yaşamak zorunda kaldım.
Hatta en son kemiğin kırılma riskini göze alıp cihazı doktor kontrolünde 1 ay erken çıkarma kararı aldım. Riskli ama doğru bir karar oldu benim için.
Şuan cihazım çıkalı 36 gün oldu. Cihaz çıktığı ilk günden itibaren hiçbir ağrım olmadı. Sadece riski göze alıp erken çıkardığım için bir süre walker sonra koltuk değneği kullandım. Şimdi ise desteksiz rahat yürüyebiliyorum. ama tedbir amaçlı bir tane değneği baston gibi kullanıyorum bazen.
Boy uzatma ameliyatı olanlar daha iyi anlar. Şükür ki Her şey geride kaldı. Terziye gidip eski pantolonlarımın boyunu uzattım. Yenilerini de aldım. Görev yerime gittiğimde arkadaşlarım değişimi farketti. Hele ki bir öğretmenin ağzı açık kaldı 🙂 5-6 gün önce gittiğim kuaför de uzadığımı fark etti.
ayrıca şunu fark ettim, uzadıktan sonra çevrenizdeki insanlar size daha küçülmüş görünüyor. sanki siz uzamamışsınız da onlar kısalmış gibi oluyor.
Tabii bu sonucu almak benim 1 yıldan fazlama mal oldu. çok ağrılar, acılar çektim, nice zorluklara katlandım. Mevlana’nın dediği gibi bütün güzel şeyler sabırdan sonra gelir.
Daha nice şeyler yaşadım fakat çok uzun yazmak yerine eğer sorularınız varsa yorum olarak sorarsanız elimden geldiğince, kalemim yazdığınca cevap vermeye çalışacağım..
Evet aslında ikinci ameliyatı oldum. Buraya devam yazısı yazmaktansa yeni bir hikayede devam etmek istiyorum. Zira bambaşka tecrübeler yaşadım.
Okumak için; 2. boy uzatma ameliyatı hikayem
**Hikayeme burada bir güncelleme eklemek istiyorum, muhtemelen bu son satırlarım olacak.
Dünyanın en büyük iş dünyası haberlerini yayınlayan kuruluşlardan biri olan Business Insider‘ la geçen ay bir röportaj yaptık. Hikayemin buralarda yayınlanacağını ve bu kadar ses getireceğini açıkçası hiç düşünmezdim. Sonrasında MSN, Yahoo, Business News ve daha sayamayacağım kadar çok yerde yayınlandı;
Bunu size hava atmak için yazmıyorum. İlham olmak için yazıyorum. Ameliyatlardan önce insanlardan uzak durup sadece kitap okuyarak teselli olmaya çalışan biriydim. Herkesten ve her şeyden uzak duruyordum. Şimdi ise hikayemi yüzbinlerce insan biliyor. Umarım bu sorumluluğun altından kalkabilirim ve benim gibi bu problemi yaşamış kişilere gerçekten en iyi desteği verebilirim. Her zaman görüş, öneri ve fikirlere açığım.
2 Yorum